بررسی تطبیقی روش شناسی تحقیق مدیریت اسلامی با روش شناسی های تحقیق در علوم مدیریت رایج
علی جمشیدی(کارشناسی ارشد مدیریت دولتی)
چکیده:
مکاتب روش شناسی به دو دسته کلی اثبات گرایان و هنجارگرایان تقسیم می شوند.اثبات گرایان بر روشهای تجربی و اصول فیزیکی تکیه می کنند و کاربرد هواس پنجگانه را در شناخت کافی می دانند.درحالیکه هنجارگرایان از بن بست شیوه های تجربی یاد می کنند و دخالت زمان و مکان را در پژوهش های اجتماعی لازم می دانند.
در فرایند نظریه پردازی ٬ زمینه های ارزشی و هنجاری، نخستین عنصر به حساب می آید.هر فرضیه ای بر اساس ارزشها و هنجارهای محقق تدوین و سپس از گلوگاه روش شناسی علمی عبور می کند تا به یک نظریه منسجم و علمی تبدیل شود که در عین حال جهانشمول نیز باشد.دین اسلام که کامل ترین دین هاست اصول و فروع دین را مشخص کرده است.روش های استخراج ارزش ها از متون اسلامی(قرآن٬سنت٬ عقل و اجماع) عبارتند از: ترجمه ٬ تصحیح و تجزیه.این ارزش ها در راس منشور نظریه پردازی مدیریت اسلامی قرار میگیرند.اصول مدیریت علمی نیز که برونداد نظام دانشگاه است ناشی از روش های توصیفی و پیمایشی مشاهدات و بررسی اسناد موجود است.
پیش فرض های علوم مدیرت رایج غالبا همان پیش فرض های ارزشی و فرهنگی جامعه غرب و بخصوص آمریکاست.مدیرت اسلامی با مبنا قرار دادن ارزش های اسلامی بعد هنجاری را در روش شناسی برجسته و ضروری می داند .
کلمات کلیدی:
روش شناسی٬هنجارگرایی٬اثبات گرایی٬اسلام٬ارزشها،مدیریت اسلامی